شهرنوش آباد در ۸ كيلومتري شمال شهرستان كاشان استقرار دارد . در متون تاريخي از جمله كتاب تاريخ قم كه در سال 378 هـ . ق. تأليف شده به نوش آباد اشاره شده است . در اين شهر آثار تاريخي متعددي وجود دارد كه از آن جمله مي توان به بناهايي چون : قلعه خشتي و مسجد علي نوش آباد كه باقيمانده قسمتي از گچبريهاي محراب مسجد اوليه كه در حال حاضر در ابتداي ورودي به شبستان اين مسجد وجود دارد و حكايت از دوران ايلخاني مي كند ، اشاره نمود . مسجد جامع نوش آباد يكي از اهم بناهي تاريخي اين شهر است كه شبستان زمستاني اين مسجد با سقفهاي چهار بخشي و جرزهاي پهن و وسيع از قدمت فراوان آن حكايت مي كند و گذشته از آن وجود مناره فعلي مسجد مزبور كه اخيراً مرمت شده و در روي بدنه آن با آجر آيه : الـعـلـم عنـد ا... ، بصورت مكرر نقش بسته و در كتيبه زير مأذنه مناره كه آجري مي باشد و با آجرهاي بصورت مثلث ( نيمه ختايي ) با طرح و خط بسيار جالبي اسامي خلفاي راشدين بدين نحو تكرار شده است . روي يكي از آجرها نام حضرت محمد (ص) و حضرت علي (غ) و روي يك آجر نام ابوبكر و روي آجر ديگري نام عمر و عثمان با هم روي خشت آجر حك و آجر پخته شده است . اين آجرها بصورت هفت و هشت در مجاورت يكديگر و بصورت تكراري نصب شده و تعداد كل آن بالغ بر 7 ، 8 آجر بوده كه بتدريج ريخته شده است . اين بنا داراي دو ايوان اصلي در اضلاع شمالي و جنوبي و دو ورودي اصلي در اضلاع جنوبشرقي ( داراي تاريخ 1004 هـ . ق. است . ) و جنوبغربي ( داراي در دو لنگه چوبي بوده و داراي تاريخ 1135 هـ . ق. است . ) ، اين ورودي در زير ساباط و در جلو امامزاده واقع گرديده است ، در طرفين ايوان جنوبي قرار دارند ، مي باشد . ورودي فلزي جديدي اخيراً در ضلع شمال غربي و از روبروي آب انبار ، در اين بنا ايجاد شده است . در پشت ايوان شمالي مسجد جامع رواقي وجود دارد و بعد از آن محوطه ايست كه بصورت زمين مي باشد . رواق مذكور مسقف بوده و سقف مياني آن آجري است و به احتمال زياد مربوط به دوران صفوي است . شبستان تابستاني اين مسجد در طرف شرق اين رواق بوده كه متأسفانه پرگرديده و شبستان فعلي كه زمستاني مي باشد روي شبستان تابستاني گسترش يافته است . مناره در ضلع غربي رواق مذكور شكل گرفته و ساخت و سازهاي بعدي پنج ضلع از هشت ضلعي ساقه مناره را محو نموده و در نظر است با انجام عمليات مرمتي ، بصورت اول بازسازي و احياء شود . صحن مسجد مربع شكل است و در بين ايوانهاي شمالي و جنوبي و همچنين شبستان مسجد ( در طرف شرق ) و ايوانهاي رولق مانندي در جبهه غربي محصور است . شبستان زمستاني كه تنها شبستان فعلي مسجد است سقفهاي آجري و بصورت طاق چشمه دارد . ايوان جنوبي مسجد از ايوان شمالي معتبر تر است و داراي كتيبه هاي گچي به خط ثلث مي باشد و با روش گچبري بصورت برجسته مرقوم گرديده است . محراب مستقر در اين ايوان در وسط ضلع احداث شده و مزين به گچبري است . مسجد جامع نوش آباد در تاريخ 19/02/1377 به شماره 2015 در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده است .
توجه: این پایگاه اینترنتی به صورت شخصی اداره می شود.